Bij mijn vorige column stond een foto van een grote vrachtwagen die zich tijdens het spitsuur had vastgereden in de Patersdreef. Een lezer reageerde toen dat die kamion tweemaal per week een pizzazaak komt bevoorraden: een noodzakelijk kwaad dus. Mijn reactie daarop was dat winkels weliswaar moeten bevoorraad worden, maar dat de situatie in de Kortrijkstraat bvb toch véél en véél te gevaarlijk is, vooral voor de vele scholieren daar. En lap, kort nadien komt een kleuter bijna om het leven door een lijnbus die even moest inhouden voor een stilstaande vrachtwagen.
Het is duidelijk dat het niet alleen in Tielt is dat de mobiliteit compleet scheef loopt, maar onze scholenstad is wel dubbel kwetsbaar. Zopas waren overal toestellen te zien om de verkeersstromen te meten. Ik vraag mij echter af waarom dat nog nodig is, want een kind weet dat er maar 1 goede oplossing is, nl het zware verkeer helemaal weghalen uit het stadscentrum ... zo simpel is het ... en hoe rapper hoe liever!
Ik had mij voorgenomen van niet te veel te zagen en te kritikasteren in deze column, dus over naar wat positief nieuws, zelfs voor autofanaten. Zelf ben ik niet zo een liefhebber van ronkende motoren, maar ik heb gemerkt dat de TAC Rally wel een top evenement geworden is: zeer goed georganiseerd en met enorm veel toeschouwers die van heinde en verre naar ons Europastadje komen afgezakt, waarbij zich nauwelijks incidenten hebben voorgedaan.
Idem voor de belevingstocht die georganiseerd werd door de toeristische dienst van de stad Tielt, met verschillende wandelparcoursen vanuit brouwerij de Poes naar de Poelberg. Méér dan 1000 deelnemers stapten zo richting de fonkelnieuwe en schitterend gerenoveerde brasserie op de top van Tielts' bekendste puist. Nu al is duidelijk dat deze hotspot een absolute verrijking is voor de streek: het interieur is helemaal vernieuwd en oogt uiterst trendy en fris.
Ik heb als nieuwbakken stadsgids een bescheiden steentje kunnen bijdragen, en was blij om te merken dat de deelnemers van heinde en verre kwamen afgezakt naar Tielt, en dat ze het er allen roerend over eens waren dat het vergezicht vanop de Poelberg op de "Vlaamse Vallei" (het in de ijstijden opgevulde rivierdal van de Schelde, Leie en Mandel) gewoonweg schitterend is. Het mooie weer zorgde daarbij voor een heel mooie inkijk op de heuvelrij van de Vlaamse Ardennen aan de horizon. Ik heb daarover zodanig veel uitleg moeten geven dat na afloop 1 Poes absoluut niet volstond om mijn schorre keel weer in orde te krijgen (knipoog van Hula)